dźwięk wykazujący tendencję do przejścia na inny, najbliższy dźwięk odległy o półton w górę lub w dół; d.p. jest VII stopień gamy durowej lub molowej stanowiący tercję dominanty (np. h w gamie C-dur, w której dominantą jest g); określa on stosunek dominanty do toniki i bywa nazywany nutą charakterystyczną; od XIII w. w skalach, które pomiędzy VII i VIII stopniem nie miały naturalnego półtonu (niektóre skale kościelne) wprowadzano sztucznie d.p. (toni ficti); rozwój chromatyki zmuszał do wzmożonego korzystania z d.p. w budowie akordowej, co z kolei zburzyło system modalny, zaś w końcu XIX w. - cały system dur-moll.
- PROWADZĄCY AKORD, wielodźwięk powstały...
- DUR-MOLL SYSTEM, funkcyjny system, tonalny...