Heinrich (1867-1935)
austriacki teoretyk muzyki; twórca "warstwowej" koncepcji dzieła muzycznego; osią dzieła (Ursatz), według niego jest głos najwyższy (Uhrlinie) związany kontrapunktycznie z głosem dolnym w odstępach interwałowych tonika-dominanta-tonika; łączenie warstw opiera się na pochodach tercjowych, kwintowych lub oktawowych (do toniki), co decyduje o stylistyce utworu; teorię tę poddawano ostrej krytyce, ale znajdowali się także jej naśladowcy (A. Hoboken, O. Frieslander, O. Jonas); Neue musikalische Theorien und Phantasien, monografie Harmonienlehre i Kontrapunkt; Fünf Uhrlinien-Tafeln; studia nad kompozycjami L. van Beethovena.
- SCHENKER, Michael (ur. 1955)