znany od średniowiecza system zgłosek, stosowany w nauce śpiewu i ułatwiający odczytanie zapisu nutowego melodii; jego twórcą był Guido z Arezzo (XI w.), który wprowadził skalę sześciostopniową (heksachordalną), oznaczając poszczególne jej stopnie pierwszymi zgłoskami kolejnych wersów hymnu na cześć św. Jana: ut, re, mi, fa, sol, la, co odpowiadało dźwiękom od c1 do a1; w XVII w. głucho brzmiącą głoskę ut zastąpiono dźwięcznym do; jednym z teoretyków s. był pol. matematyk z XVII w. Jan Brożek; w XVI i XVII w. traktowano s. jako sposób bezwzględnego określania wysokości dźwięku (solfeż); wprowadzono także oznaczenia literowe zgłosek solmizacyjnych: do=c, re=d, mi=e, fa=f, sol=g, la=a, si=h; ob. dawne nazwy zgłosek stosuje się w ćwiczeniach wokalnych, literowe - służą instrumentalistom.
- solmizacja, ćwiczenie solmizacji,...
- Re, symbol pierwiastka chem.(...)
- RE, w solmizacji.