(muz. 2)
profesjonalna m.sz. do XVII w. była zdominowana przez cudzoziemców, gł. Niemców, Włochów i Francuzów (najstarszymi zabytkami są sekwencje z XIII w.); pierwszym znanym kompozytorem - Szwedem był J.H. Roman, prawdopodobnie uczeń Händla w Londynie; reakcja przeciw obcym wpływom rozpoczęła się w końcu XVIII w. za sprawą C.M. Bellmana oraz etnografów-amatorów: J.F. Palma i O. hlströma; tendencję tę rozwinęli twórcy XIX-wieczni, którzy - zgodnie z duchem swej epoki - sięgnęli do źródeł rodzimego folkloru (I. Hällström, J.A. Södermann, E. Sjögren; w następnym pokoleniu - W.E. Stenhammar, H. Alfvén, N. Berg, K. Atterberg). Spośród kompozytorów współcz. najwyższą rangę zyskał w świecie K.B. Blomdahl - twórca pierwszego szwedzkiego utworu w technice serialnej; inni wybitni twórcy to m.in. L.E. Larsson, S.E. Bäck, B.E. Johnson (autor kilku oper); od lat 60. coraz większą popularność zdobywa w Szwecji muzyka elektroniczna (A. Hodell, L.G. Bodin, S. Hanson, M. Edlund, R. Grippe) łączona z formami multimedialnymi (Ĺ. Parmerud).
- SZWEDZKA MUZYKA, (muz. 1)
- JAROCIN, miasto powiatowe w woj.(...)
- EGGELING Vicking, (1886-1925)