(gr. enarmónios = zgodny) w systemie równomiernie temperowanym niezmienność wysokości brzmienia dźwięków mimo zmiany ich nazwy i pisowni; 12 różnej wysokości dźwięków oktawy można zapisać trojako (np. dźwięki enharmonicz. his = c = deses; wyjątek gis = as), co daje w sumie 35 nazw i postaci zapisu nutowego; w harmonice funkcyjnej e. zmienia znaczenie i kierunek ruchu składników akordu, jest podstawą modulacji enharmonicznej; w muzyce starogr. e. to postępy mniejsze odpółtonu.
ENHARMONIA
Muzyka rozrywkowa