(muz. 1)
ludowa nosi cechy wskazujące na bliskie związki kulturowe z folklorem muz. Słowian, Turków, a także muzyką mniejszości narodowych (Węgrzy, Niemcy); najstarszymi formami są monotonne lamenty żałobne; typową formą pieśni jest powolna, melizmatyczna doina; w utworach wokalnych przeważają tonacje minorowe i charakterystyczne, sekundowe kadencje; najbardziej znane tańce to powolna horă, w metrum parzystym (2/4), przeważnie w tonacji molowej z rytmami punktowanymi oraz sarba (sîrba) - szybka, w tonacji durowej; w kompozycjach instrumentalnych wyraźny wpływ muzyki bałkańskiej i tureckiej (maqam).
- RUMUŃSKA MUZYKA, (muz. 2)
- ENESCU George, (1881-1955)
- COSMA, Vladimir (ur. 1940)