(kult.)
ludowy taniec hiszpański w takcie 3/4, o jednostajnym, orgiastycznym rytmie, tańczony z kastanietami, do dziś spotykany w Kastylii i Andaluzji. Pojawił się w 2. poł. XVIII w. (za twórcę uchodzi tancerz S. Zerezo); rytm b. budził zainteresowanie twórców operowych (D. Auber, H. Berlioz, C.M. Weber). Najsłynniejsze stylizacje: Bolero op. 29 na fortepian F. Chopina i orkiestralne Bolero M. Ravela