kierunek w malarstwie barokowym powstały we Włoszech ok. 1600 pod wpływem sztuki Caravaggia, rozpowszechniony w innych krajach eur.; charakterystyczne cechy: realizm, tematyka rel. lub sceny rodzajowe (często sceny w gospodzie z muzykantami, graczami, pijakami); proste kompozycje, w których postaciom statycznym przeciwstawiane są postacie uchwycone w ruchu; ekspresja i dramatyzm wyrażone pozami, przesadną gestykulacją, deformacją twarzy, grą spojrzeń; ostre kontrasty świetlne, mroczne tło; silne skróty perspektywiczne; intensywne kolory, dominuje czerwień, brąz i czerń; obrazy wielkie, przeważnie w poziomym formacie. Kierunek ten reprezentowali m.in. S.Vouet, C.Vignon (Francja); F.Zurbarán (Hiszpania), zaznaczył się we wczesnych dziełach Rubensa, A.van Dycka, J.Jordaensa.
- caravaggionizm, (od nazwiska Caravaggio)...
- szkoły artystyczne, 1) uczelnie artystyczne,...
- Caravaggio, właśc. Michelangelo Merisi da C., (1573-1610)