(wł.)
kierunek we włoskiej poezji międzywojennej, nawiązujący do symbolizmu; wg jego założeń poezja miała być czysto intelektualną muzyką, wolną od elementów logicznych i narracyjnych, operującą niejasnym szyfrem i zagadkowością; czynnikiem zespalającym poszczególne obrazy miała być sugestia; prekursorem h. był A. Onofri, a jego gł. przedstawicielami G. Ungaretti, E. Montale, S. Quasimodo.
- HERMETYZM, (lit. 3)
- Pavese Cesare, (1908-50)
- Ungaretti Giuseppe, (1888-1970)