(1908-50)
wł. powieściopisarz ipoeta. Przez całe życie związany zTurynem, nigdy nie wyzwolił się zpoczucia głębokiej samotności imelancholii, które pchnęły go do samobójczej śmierci. Mroczny nastrój towarzyszy całej twórczości P., na którą składają się: powstały wreakcji na panujący we wł. poezji hermetyzm zbiór Praca męczy (1936) - rodzaj poezji-opowiadania bez "ja" poetyckiego, powieści idługie opowiadania Twoje strony (1941), Plaża (1942), Sierpniowe święto (1946), Towarzysz (1947), Zanim zapieje kur (1948), Piękne lato (1949), Księżyc iogniska (1950). Wutworach tych powraca temat dzieciństwa - mitycznego okresu niewinności, skontrastowanego zbrutalnym światem dorosłych, wspomnienie bolesnej inicjacji erotycznej, poczucie bezsensu życia, samotność iśmierć. Wykraczając poza własne mity, pisarz sięga też do mitów tradycyjnych, które poddaje bardzo osobistej analizie (Dialogi zLeukoteą, 1947). Najbogatszym źródłem wiedzy oświecie wewnętrznym P. ijego poglądach na twórczość lit. pozostaje opublikowany po śmierci pisarza dziennik Rzemiosło życia (1953).