(lit.)
w literaturze strofa złożona z 8 wersów 11-zgłoskowych o rymach; abababcc; w renesansie gł. forma wierszy epickich (m.in. polski przekład Jerozolimy wyzwolonej T. Tassa); częsta w polskiej poezji, mistrzowska w Beniowskim J. Słowackiego.
OKTAWA
Nauki o sztuce