technika rzeźbiarska, polegająca na łączeniu złota i kości słoniowej, stosowana w staroż. Grecji w okresie klasycznym w rzeźbach wielkich posągów kultowych (np. posąg Ateny Fidiasza - w Partenonie na Akropolu w Atenach). Trzon postaci wykonywano z drewna, nagie partie ciała z odpowiednio ukształtowanych płyt z kości słoniowej, szaty ze złota; niekiedy wprowadzano jeszcze szlachetne gat. drewna (heban, cedr). Technikę ch. stosowano sporadycznie w średniowieczu i w wiekach późniejszych w małych rzeźbach lub wyrobach rzemiosła artystycznego.
- AKROLIT, wykonana z dwóch lub...