Henryk (1885-1945)
rzeźbiarz, przedstawiciel neoklasycyzmu; studiował w Warszawie i w Krakowie u K. Laszczki; 1911-14 przebywał w Paryżu. Uprawiał rzeźbę klasyczną; figuralną o tematyce religijnej, alegorycznej oraz akty i portrety; jego postacie są miękko modelowane, niekiedy stylizowane dla wydobycia efektu rytmu (Tors kobiety w czepku, Atalanta, Jutrzenka, Rytm - kilka wersji); projekty pomników, m.in. A. Mickiewicza w Wilnie (1931-33).