teatr-studio w Moskwie zał. 1957 (jako Studio Młodych Aktorów, nazwa S. od 1963) przez grupę młodych aktorów, przeciwstawiających się ówczesnym dogmatom inscenizacyjnym i wąskiemu pojmowaniu koncepcji Stanisławskiego; działał pod kierownictwem Olega N. Jefriemowa, ale w pierwszym okresie wszystkie decyzje podejmowano zespołowo; w repertuarze niemal wyłącznie utwory współcz. (W. Rozow, J. Szwarc, A. Wołodin, L. Zorin, później W. Szukszyn, Cz. Ajtmatow, A. Gelman); miał ukazywać pomijaną wcześniej w teatrze sowieckim tematykę życia społ., co w połączeniu z realistycznym, nieskonwencjonalizowanym stylem przedstawień zapewniło S. natychmiastową popularność; od pocz. lat 60. wprowadzono współcz. dramaturgię obcą (m.in. 1972 D. Rabe Sticks and Bones w reżyserii A. Wajdy, pt. Jak brat bratu) i klasykę (Cyrano de Bergerac Rostanda, Na dnie Gorkiego, Czechow, Szekspir, Pirandello); najbardziej znane dokonanie S. to 1967 trylogia rewolucyjna (Dekabryści Zorina, Narodowolcy Swobodina, Bolszewicy Szatrowa).
- SOWRIEMIENNIK, rosyjskie czasopismo...
- KOŹMA PRUTKOW, wspólny pseudonim ros.(...)
- NATURALNA SZKOŁA, grupa pisarzy ros. skupiona...