opracowany przez K.S. Stanisławskiego zespół głównych zasad i praktycznych rad, mających zapewnić aktorowi świadomą technikę wyzwolenia sił twórczych w poddawanym samokontroli procesie przeżywania (aktor "żyje" postacią, obserwując swoje reakcje); s.S. nigdy nie został przez niego skodyfikowany jako zbiór nakazów, zakazów i gotowych formuł - jako rezultat doświadczeń i wnikliwej obserwacji zawierał wskazówki, pomagające rozwijać aktorowi technikę wewnętrzną i zewnętrzną (twórczość podświadomą i samokontrolę) dla osiągnięcia celu podstawowego: "ukazania życia ducha ludzkiego (...) w formie artystycznej"; S. unikał jednoznacznych odpowiedzi w budzących wieczne kontrowersje kwestiach (np. identyfikacji aktora z postacią), a poglądy w sprawie poszczególnych założeń nieustannie ewoluowały (rozwijanie wyobraźni poprzez studiowanie życia; odejście od koncepcji reżysera - "tyrana"); s.S. dotyczył wszystkich dziedzin sztuki teatralnej (techniki, etyki, języka), a jego rozprzestrzenianie odbywało się początkowo poprzez uczniów (np. S. Wysocka w Polsce, M. Czechow, R. Bolesławski w USA), a "metoda" poddawana była coraz dalej idącym przekształceniom (np. w Actors' Studio).
- Witkiewicz Stanisław Ignacy, pseud. Witkacy, (1885-1939)
- MASSALITINOW, Nikołaj O. (1880-1961)...
- STRASBERG, Lee (1901-82)