Reklama

WROCŁAWSKI TEATR PANTOMIMY

pierwszy zawodowy teatr pantomimy w Polsce; założony 1956 i kierowany przez H. Tomaszewskiego (początkowo jako Studio Pantomimy przy Teatrze Pol. we Wrocławiu, usamodzielniony 1958); do 1965 programy (razem 8) składały się z kilku małych całości, inspirowanych literaturą (Dzwonnik z Notre Dame V. Hugo, Płaszcz M. Gogola, Woyzeck G. Büchnera), po 1961 - własne scenariusze, odwołujące się do mitów i legend (Walka Jakuba z Aniołem, Suknia, Maraton, Byk), o sensach symbolicznych i metaforycznych, budowanych na konkretnym temacie (Ziarno i skorupa, Poczta, Wejście w labirynt); 1968 Gilgamesz rozpoczął powrót do inspiracji literackich w pełnospektaklowych widowiskach: Odejście Fausta (wg Goethego), Sen nocy listopadowej (inspirowany Nocą listopadową S. Wyspiańskiego), Menażeria cesarzowej Filissy (na motywach twórczości F. Wedekinda i A. Fredry), Przyjeżdżam jutro (wokół Bachantek Eurypidesa i Theorematu P.P. Pasoliniego), Spór (wg P.C. de Marivaux), Hamlet, ironia i żałoba (wg Szekspira); Rycerze króla Artura, Syn marnotrawny, Akcja - sen nocy letniej, Cardenio i Celinda, Kaprys - to coraz bogatsze, niekiedy określane jako "barokowe" inscenizacje, tworzące teatr "totalny" Tomaszewskiego, zachowujące jednak jego podstawową zasadę: człowiek (aktor) jest centralną postacią sztuki teatru; po śmierci Tomaszewskiego WTP kierował Kazimierz Doniec, od 2003 – Aleksander Sobiszewski (spektakle Małpy, Science Fiction).

Reklama

Powiązane hasła:

POLSKA. TEATR. PO WOJNIE, PANTOMIMA, PANKIEWICZ, TOMASZEWSKI

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama