(lit.)
szereg zdarzeń fabularnych skoncentrowanych wokół jednej lub kilku postaci wyodrębnionych spośród wszystkich osób przedstawionych w utworze epickim; jest ogniwem pośrednim pomiędzy elementarnym zdarzeniem (motywem dynamicznym) a fabułą utworu, która może obejmować kilka w. (np. w powieści) lub być jednowątkowa (np. w noweli); zdarzenia współtworzące losy postaci pierwszoplanowych składają się na w. główny fabuły, podrzędne wobec niego są w. uboczne, obejmujące zdarzenia, w których uczestniczą postaci z dalszych planów; w. główny na ogół wyznacza temat utworu; w. powracające w różnych dziełach, odległych od siebie w czasie i przestrzeni, nazywa się w. obiegowymi; ich rola jest szczególnie istotna w micie, podaniu, bajce, balladzie.