(med.)
martwica, obumarcie tkanek żywego organizmu obejmujące niekiedy cały narząd, spowodowane różnymi czynnikami zewn. lub wewn., jeśli ich natężenie i czas działania przekraczają granice odporności tkanki (np. oparzenie lub odmrożenie trzeciego stopnia, działanie toksyn bakteryjnych, niedokrwienie); martwe tkanki mogą się rozpływać (martwica rozpływna) w wyniku działania enzymów proteolitycznych lub wysychać (martwica sucha); tkanki otaczające ognisko n. tworzą wał demarkacyjny z leukocytów i ziarninę, co prowadzi do zbliznowacenia.
ZGORZEL ROŚLIN, NEKROBIOZA