(z łac. puer = chłopiec) sięgająca średniowiecza tradycja ozdabiania występami artystycznymi uroczystości kościelnych przez żaków; zdobni w wysokie szpiczaste czapki wykonane ze słomy i kolorowej krepiny, o usmolonych twarzach, deklamowali rozmaite rymowanki, wykonywali okolicznościowe śpiewki, błazeńskie tańce itp.; 1780 zakazane w diecezji krakowskiej, przetrwały w szczątkowej formie w podkrakowskich wsiach.
PUCHEROKI
Miejsca kultu i obrzędy