w liturgii kat. komunia św. udzielana umierającemu jako duchowy pokarm na drodze do życia wiecznego; symbolizuje Chrystusa, który ma wspólnie z człowiekiem odbyć drogę z ziemi do nieba; różni się od sakramentu chorych, którego udziela się jako wzmocnienia na duchu i ciele; w. przyjmują również ludzie w sytuacjach śmiertelnych zagrożeń (na wojnie, w czasie katastrof żywiołowych).
- STANISŁAW KOSTKA, (1550-68)