KIMON

(ok. 510-449 p.n.e.)

syn Miltiadesa; ateński wódz i mąż stanu; przeciwnik antyspartańskiej i demokratycznej polityki Temistoklesa, a później Efialtesa i Peryklesa; ok. 465 pobił Persów u ujścia rz. Eurymedon w Azji Mniejszej; po niepowodzeniach w Sparcie skazany na wygnanie (461-451); dowodził flotą w wyprawie na Cypr przeciwko Persom; zmarł w trakcie oblężenia miasta Kition.

• KIMONO, tradycyjny japoński...
• kimono//kimonto, 1. „spanie”: Po...
• jebnąć kimono, ‘zdrzemnąć się’‘zdrzemnąć...