MELUZYNA

pół-kobieta, pół-wąż, rusałka wodna, najsłynniejsza z czarodziejek folkloru starofranc.; uznawana za mityczną protoplastkę przez rody Lusignan, Rohan, Luksemburg i Sessenaye; niezwykłej urody, przemieniana w każdą sobotę od pasa w dół w węża lub smoka - za karę, gdyż uwięziła swego ojca w jaskini broniąc honoru matki; poślubiła Rajmonda, hrabiego Lusignan pod warunkiem, iż nie będzie jej oglądał w soboty; miała z nim 9 synów, każdy z jakąś nieludzką cechą; podglądnięta przez męża znikła i tylko czasem ostrzega czł. rodu przed niebezpieczeństwem; spisana w XIV w. przez Jeana d'Arras Opowieść o Meluzynie, przetłumaczona na wiele języków (1569 na j. polski przez Marcina Siennika) była ulubioną lekturą warstw niższych.