Silvanus
(mit. rzym.) bóstwo lasów, moczarów, sadów, zagajników i ziemi nieuprawnej, czczone pod postacią drzewa, później utożsamiane z bożkiem Panem lub Faunusem; wyobrażany jako starzec w wieńcu z bluszczu, z nożem ogrodniczym w ręku; popularny w środowiskach wiejskich; by zyskać przychylność tego złośliwego i dokuczliwego bożka, składano mu w ofierze owoce i potomstwo zwierząt domowych.
SILVANUS, PAULICJANIE