zwyczaj przedstawiania bogów w postaci zwierząt lub z cechami zwierzęcymi, np. egip. Anubis z głową szakala, Thot z głową Ibisa; w szerszym znaczeniu - zoomorficzny ornament oparty na stylizowanych motywach zwierzęcych, obecny w sztuce scytyjskiej (VII-IV w. p.n.e.), Gotów oraz ludów germańskich, anglosaskich, skandynawskich i celtyckich, jak i w staroruskim malarstwie książkowym (XI-XIV w.).
ZOOMORFIZM
Mitologia