(1906-2005)
fizyk amer. pochodzenia niem., od 1933 w Anglii, od 1935 w USA, prof. Cornell University w Ithaca, od 1943 uczestnik prac nad bombą atomową (Projekt Manhattan); 1938 niezależnie od C. von Weizsäckera odkrył, że energia jądrowa wewnątrz gwiazd jest produktem syntezy wodoru w hel; wykazał, że bezpośrednia reakcja między jądrami wodoru z zamianą na hel może tłumaczyć powstawanie energii w zimniejszych gwiazdach, w tym Słońca; współtwórca teorii rozchodzenia się mikrofal w falowodach; 1967 nagroda Nobla w dziedzinie fizyki.
WEIZSÄCKER, OPPENHEIMER, GAMOW
- Bethe, Hans Albrecht, (ur. 1906)