metoda ilościowego oznaczania azotu w związkach organicznych przez spalenie substancji zmieszanej z tlenkiem miedzi, umieszczonej w rurze do spalania wypełnionej srebrem i tlenkiem miedzi; gazowe produkty spalania (oprócz azotu) zostają pochłonięte w 50-procentowym roztworze wodorotlenku potasowego, a z objętości azotu oblicza się jego zawartość w próbce substancji.
- DUMAS Jean Baptiste, (1800-84)