GLIN

aluminium, Al

pierwiastek chem. należący do grupy borowców; liczba atom. 13, masa atom. 26,981, temp. topn. 630,37^oC, temp. wrz. 2467^oC, gęstość 2,702 g/cm³; posiada jeden izotop trwały; srebrzystobiały, lekki, kowalny i ciągliwy metal aktywny chem.; dobrze przewodzi prąd i ciepło; na powietrzu ulega pasywacji; w przyrodzie występuje w minerałach (ortoklaz, albit, anortyt, kriolit, boksyt, korund, diaspor, gibbsyt); szeroko stosowany do wyrobu lekkich stopów (np. duraluminium), które służą jako tworzywo konstrukcyjne (gł. w przem. lotniczym, samochodowym), do produkcji przewodów elektr., do platerowania (aluminiowanie), do wyrobu materiałów wybuchowych, ogni sztucznych i farb; korund do wyrobu materiałów ogniotrwałych, szlifierskich, sztucznych szafirów i rubinów; siarczan (VI) glinu stosowany w farbiarstwie, garbarstwie i do produkcji papieru.

ELEKTROFILTR, LITOFILNE PIERWIASTKI, ALUMINIUM, FOSFORKI, SAINTE-CLAIRE DEVILLE, ALUMOŻEL, ELEKTROFOREZA, AMFOTERYCZNOŚĆ, TURMALIN, KANTHAL

• glin, ( Al) (aluminium)
• WODOROTLENEK GLINU,
• GLINU WODOROTLENEK, Al(OH)