HYDROKRAKING

hydrokrakowanie

(gr., ang.) uwodornianie destrukcyjne; proces termicznego (220-425^oC, ciśn. 3,5-14 MPa) rozkładu węglowodorów połączony z równoczesnym uwodornieniem prowadzony w obecności wodoru i katalizatorów (najczęściej siarczków molibdenu, niklu, kobaltu, wolframu, platyny i palladu osadzonych na glinokrzemianach); stosowany do produkcji wysokowartościowych paliw płynnych oraz olejów smarowych z ciężkich destylatów olejowych lub pozostałości destylacyjnych rop naftowych.