(elektrotechn.)
prądnica prądu przemiennego o małej mocy, z napędem ręcznym (np. na korbkę), do wytwarzania prądu o częstotliwości ok. 15-25 Hz (zależnie od prędkości, z jaką obracany jest twornik), napięciu od kilkudziesięciu do kilkuset voltów i mocy do kilku watów. I. stosowane są do wytwarzania napięcia sygnalizacyjnego w niektórych aparatach telefonicznych (np. polowych), jako źródło napięcia roboczego w megaomomierzach itp. I. nazywa się także cewki transformatorowe do podwyższania napięcia (np. induktor Ruhmkorffa).