Paul C. (ur. 1929)
amerykański chemik; prof. kolejno uniw. w Cleveland, nowojorskiego Stony Broke i Uniw. Illinois w Urbana-Champaign; testował broń chemiczną, prowadził badania nad aerozolami, a od lat 50. - nad rezonansem magnetycznym w chemii i biologii, a następnie w medycynie; ob. zajmuje się badaniem procesów, które przyczyniły się do powstania życia na ziemi; dr h.c. trzech uniwersytetów, m.in. UJ; 2003 nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny (wspólna z P. Mansfieldem) za opracowanie w latach 80. techniki diagnostycznej rezonansu magnetycznego, pozwalającej na bezinwazyjne badanie m.in. układu nerwowego głowy i kręgosłupa, zdiagnozowanie stwardnienia rozsianego, padaczki, zmian zapalnych w mózgu, stanu rdzenia kręgowego po urazie, zmian nowotworowych w jamie brzusznej, stanu ścięgien, wiązadeł i mięśni.