Mg, magnesium
pierwiastek chem. należący do grupy berylowców; liczba atom. 12, masa atom. 24,305, temp. topn. 651oC, temp. wrz. 1107oC, gęstość 1,745 g/cm3; posiada trzy izotopy trwałe; srebrzystobiały, miękki, ciągliwy i lekki metal; kryształy heksagonalne; na powietrzu pokrywa się warstewką tlenku lub wodorotlenku magnezu; łatwopalny, w powietrzu pali się oślepiająco jasnym płomieniem tworząc tlenki i azotki magnezu; w przyrodzie występuje w minerałach (magnezyt, dolomit, kizeryt i in.), w tkankach roślinnych i zwierzęcych oraz w wodzie morskiej i niektórych rodzajach wód mineralnych; składnik wielu krzemianów i glinokrzemianów; stosowany gł. do produkcji lekkich stopów (np. elektron, magnalium), w fotografii, do wyrobu rakiet świetlnych i w syntezie org.; m. jest pierwiastkiem niezbędnym do życia (makroelementem), jego niedobór (u ludzi powoduje drgawki) lub nadmiar (zaburzenia czucia) są przyczyną zakłóceń w rozwoju i funkcjonowaniu organizmów żywych; odkryty 1808 przez H.B. Davy'ego.
- magnez, ( symbol : Mg), niedobór...
- magnez, (Mg)
- magnes//magnez, „człowiek przyciągający...