nauka analizująca metodologiczną strukturę teorii matematycznych, np. ich modeli, rozstrzygalności, niesprzeczności, wzajemnych interpretacji; rozwijana od pocz. XX w. (nazwa ok. 1930) na pograniczu logiki i matematyki.
METAMATEMATYKA
Nauki ścisłe
nauka analizująca metodologiczną strukturę teorii matematycznych, np. ich modeli, rozstrzygalności, niesprzeczności, wzajemnych interpretacji; rozwijana od pocz. XX w. (nazwa ok. 1930) na pograniczu logiki i matematyki.