(arch.)
jednostka miary odpowiadająca wielkości określonego elementu architektonicznego, służąca do ustalania proporcji budynku lub jego części; w architekturze staroż. Grecji m. była średnica lub promień kolumny (mierzone u podstawy trzonu), obecnie w architekturze i budownictwie jako m. przyjmuje się 10 lub 30 cm, oraz ich wielokrotności.