Mo, molybdaenum
pierwiastek chem. należący do grupy chromowców; liczba atom. 42, masa atom. 95,94, temp. topn. 2610oC, temp. wrz. 4800oC, gęstość 10,22 g/cm3; posiada siedem izotopów trwałych; srebrzystobiały, twardy, kruchy i trudno topliwy metal; w powietrzu i pod wpływem utleniaczy ulega pasywacji; daje efekt fotoelektryczny; tworzy szereg związków chem., m.in. tlenki, wodorotlenek, halogenki i tlenohalogenki; wchodzi w skład heterokwasów; węgliki i azotki m. są twarde i trudno topliwe; w przyrodzie występuje w minerałach, np. molibdenit, molibdyt, wulfenit; stosowany jako składnik stopowy stali szlachetnych, do wyrobu elektrod, elementów lamp żarowych; b. miękki siarczek m. - jako smar; trójtlenek m. jest używany jako mikronawóz oraz katalizator w procesach utleniania; jest mikroelementem, pierwiastkiem śladowym niezbędnym do życia; jego niedobór powoduje m.in. zahamowanie wzrostu, a nadmiar u ludzi chorobę zw. dną.
- molibden, (Mo)
- molibden, (Mo)
- BŁYSZCZ MOLIBDENU, .