dział elektroniki oparty na wykorzystaniu elektr. i optycznych zjawisk w technice przekazywania sygnałów; w o. wykorzystuje się możliwość przetwarzania sygnałów elektr. na optyczne, i odwrotnie, oraz procesy wytwarzania, przesyłania, przetwarzania i magazynowania informacji niesionych przez światło; światło, czyli tzw. kanał optyczny, cechuje się większą pojemnością informatyczną oraz odpornością na zakłócenia zewn. przesyłanych sygnałów; w o. stosuje się lasery półprzewodnikowe (jako źródła światła), oraz materiały półprzewodnikowe (jako ośrodek opt. wytwarzający, rejestrujący, przenoszący i przetwarzający sygnał świetlny); przyrządy przetwarzające sygnały optyczne na elektryczne to fotodiody, fototranzystory, fotopowielacze, a elektryczne na optyczne to diody elektroluminescencyjne, ekrany elektroluminescencyjne, lasery złączowe; ważną dziedziną zastosowania o. jest przetwarzanie energii świetlnej (np. słonecznej) na elektr. w fotoogniwach (tzw. bateriach słonecznych) instalowanych np. na statkach kosmicznych, a także w urządzeniach naziemnych.
OPTOELEKTRONIKA
Nauki ścisłe