PIROELEKTRYCZNOŚĆ

efekt piroelektryczny

zjawisko powstawania ładunków elektr. na powierzchni kryształów dielektrycznych pod wpływem zmiany ich temp. (np. gdy podczas ogrzewania jeden koniec pręta piroelektryku staje się dodatni, a drugi ujemny, to przy ochładzaniu będzie odwrotnie); wartość wytworzonego w ten sposób ładunku elektr. zależy od szybkości zmian temperatury (wynosi ok. 10^-15 C/cm²); efekt piroelektryczny występuje tylko w kryształach nie posiadających środka symetrii z co najwyżej jedną zwykłą osią symetrii (np. dla turmalinu, kwasu winowego); p. odkrył 1756 fizyk niem. F.U.Th. Aepinus; zjawiskiem odwrotnym do p. jest zjawisko elektrokaloryczne.