(mat.) twierdzenie geometryczne dotyczące trójkątów prostokątnych; pole kwadratu zbudowanego na przeciwprostokątnej c jest równe sumie pól kwadratów zbudowanych na przyprostokątnych (a i b); c2 = a2 + b2; dla dowolnego trójkąta o bokach a, b, c i przeciwległych kątach α, β, γ zachodzi tzw. wzσr Carnota, stanowiący uogólnienie t.P.: c2 = a2 + b2 - 2ab cos γ (prawdziwe sΉ też dwa pozostałe wzory powstające przez zamianę liter a, b, c oraz α, β, γ - odpowiednio); w staroΏytności t.P. służyło do wyznaczania kątów prostych.
FERMATA TWIERDZENIE WIELKIE, PITAGORAS
- pitagoras, od imienia matematyka;...
- PITAGORAS, (ok. 572-ok. 497 p.n.e.)...
- piciu golas, ‘twierdzenie Pitagorasa’...