Hg, hydrargyrum
pierwiastek chem. należący do grupy cynkowców; liczba atom. 80, masa atom. 200,59, temp. topn. -38,87°C, temp. wrz. 356,58°C, gęstość 13,59 g/cm3; posiada siedem izotopów trwałych; srebrzysty o silnym połysku, jedyny metal występujący w temp. pokojowej w stanie ciekłym; metal ciężki, szlachetny, nie ulega działaniu czynników atmosf., bierny chem.; rozpuszcza metale (z wyjątkiem: żelaza, platyny, wolframu, molibdenu); w przyrodzie występuje w stanie rodzimym i w minerałach (cynober); pary r. i jej rozpuszczalne związki są silnie trujące; w organizmie ludzkim wywołuje neurotropię i zapalenie mózgu; stosowana w przyrządach fiz. (termometry, barometry, manometry, pompy dyfuzyjne), do produkcji materiałów wybuchowych, wyrobu elektrod, ogni sztucznych, farb, w medycynie; także do ługowania złota z piasku złotonośnego i do sporządzania amalgamatów; pary r. do wypełniania lamp kwarcowych, jarzeniowych i elektronowych; rozlana, rozpryskuje się na drobne kropelki, szybko i łatwo przemieszczające się po całej powierzchni (stąd nazwa "żywe srebro"); skutecznym sposobem neutralizacji kropel r. jest posypanie ich pyłem cynkowym (tworzy się amalgamat cynkowy); znana już w starożytności, a jej preparaty wprowadzali do lecznictwa już jatrochemicy.