Rb, rubidium
pierwiastek chem. należący do grupy litowców; liczba atom. 37, masa atom. 85,47, temp. topn. 38,9°C, temp. wrz. 688°C, gęstość 1,53 g/cm3; posiada jeden izotop trwały i jeden promieniotwórczy; srebrzystobiały, b. miękki i lekki, łatwo topliwy metal; b. aktywny chem.; na powietrzu ulega samozapaleniu (dlatego zawsze przechowywany jest w nafcie), może powodować silne oparzenia; reaguje gwałtownie z wodą; jego pary barwią płomień na fiołkoworóżowy; sole r. są trujące; w przyrodzie występuje jako domieszka wielu minerałów (najczęściej potasu); stosowany do produkcji specjalnego szkła, do pokrywania wnętrz fotokomórek oraz jako getter; halogenki r. - do produkcji termistorów i piezoelementów; odkryty 1860 przez R.W. Bunsena i G.R. Kirchhoffa.
- rubid, ( Rb)
- PONADTLENKI, związki chem. metali...
- BUNSEN Robert Wilhelm, (1811-99)