ogniwo galwaniczne, wynalezione 1892 przez amer. elektryka E. Westona, składające się z elektrody dodatniej (rtęciowej, pokrytej siarczanem rtęciawym) oraz ujemnej (z amalgamatu kadmu), zanurzonych w nasyconym (w przypadku ogniwa normalnego) bądź nienasyconym roztworze siarczanu kadmu; normalne o. W. ma siłę elektromotoryczną (SEM) stałą i niewiele zależną od temp., jej wartość wynosi 1,01830 V (w temp. 20°C); wykorzystuje się je jako ogniwo wzorcowe, tzn. wzorzec napięcia w trakcie pomiaru SEM ogniwa badanego.
- Westona ogniwo, ogniwo galwaniczne, używane...
- OGNIWO, źródło stałego prądu...