pogląd etyczny odrzucający istnienie, poznawalność lub obowiązywalność wartości moralnych; w skrajnej postaci głosi, że egoizm jednostki (np. nadczłowieka u F. Nietzschego) jest jedyną zasadą postępowania; w wersji łagodniejszej - uznawanie, że niektóre dziedziny życia ludzkiego (np. ekonomia lub polityka) pozostają niezależne od moralności i nie mogą podlegać ocenom moralnym.
- Biesy, (1871-72)