(1871-72)
realistyczna powieść psychol. F.Dostojewskiego prezentująca różnorodne postawy ipoglądy ros. rewolucjonistów. Fabuła powieści koncentruje się wokół historii spisku izabójstwa, dosyć wiernie prezentując sposób funkcjonowania założonej w1869 r. wMoskwie przez S.Nieczajewa terrorystycznej organizacji "Zemsta Ludu". Akcja osadzona została wrealiach prowincjonalnego miasta. Bohaterowie to przedstawiciele różnych odłamów ruchów radykalnych. Stawrogin - znudzony szlachcic rewolucjonista, ukrywający tajemnicę dawnej zbrodni (uwiedziona przez niego dziewczyna popełniła samobójstwo), wyznawca estetycznego amoralizmu, który doprowadza go wkońcu do samobójczej śmierci. Piotr Wierchowieński, przywódca "biesów", rewolucjonista, nihilista, założyciel tajnej organizacji, do której pozyskuje sfrustrowanych młodych ludzi, roztaczając przed nimi wizję panowania nad światem. Jednak nie interesują go ci młodzi, którzy czują się skrzywdzeni iponiżeni. Swoje oskarżenie osprowadzanie młodzieży na manowce, na meandry nihilizmu kieruje Dostojewski pod adresem Stiepana Wierchowieńskiego, ojca Piotra, pisarza Karmuzinowa - liberalnych inteligentów ros. wstarym stylu. Przyjmowana przez młodzież postawa całkowitej abnegacji powoduje, że romantyczny bunt przeradza się wbandycką akcję.