potępiany przez Kościół nurt w filozofii średniowiecznej przyjmujący poglądy Awerroesa, zapoczątkowany na uniw. paryskim w XIII w.; akcentował niezależność rozumu od pozarozumowych przesłanek wiary, traktując rozum jako zasadniczy współczynnik człowieczeństwa; gł. przedstawicielem był Siger z Brabancji, który uważał, że dusza umysłowa jest rodzajem inteligencji wspólnej dla całego rodzaju ludzkiego, wszystkich ludzi, którzy istnieli, istnieją i będą istnieć; uważa się, że a. w dużym stopniu kształtował poglądy Dantego; uważając rozum ludzki za ostateczne kryterium prawdy awerroiści zapoczątkowali oddzielenie filozofii od teologii.
JAN Z JANDUN(O), AWERROES Ibn Ruszd, HETERODOKSJA
- JAN Z JANDUN(O), (?-1328)
- MARSYLIUSZ Z PADWY, (ok. 1275-ok. 1343)
- ALBERT WIELKI, (ok. 1200-80)