Reklama

BERLINGUER Enrico

(1922-84)

polityk wł. arystokratycznego pochodzenia, od 1943 w partii komunistycznej, od 1945 w jej władzach, 1949-56 szef Federacji Wł. Młodzieży Komunistycznej, 1950-53 na czele Świat. Federacji Młodzieży Demokratycznej; od 1972 sekretarz generalny WłPK, która za jego kadencji osiągnęła szczyt rozwoju ilościowego (ok. 6 mln czł.) i znaczenia; współautor eurokomunizmu (m.in. odejście od doktryny zdobycia władzy drogą rewolucji), dbał o niezależność WPK od Moskwy; 1968 potępił interwencję państw Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, a 1979 radziecką w Afganistanie oraz 1981 wprowadzenie stanu wojennego w Polsce.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama