w aspekcie filozoficznym c. jest konstytutywną właściwością działania, polegającą na ukierunkowaniu na osiągnięcie określonego skutku; jest też przyczyną działania jako jego motyw; można mówić o celach pośrednich, które służą osiągnięciu celu ostatecznego, czyli bezwzględnego; jego określenie zależy od wyboru światopoglądowego (w religii np. osiągnięcie zbawienia, w buddyzmie - nirwany, czy w epikureizmie - minimum cierpień); filozofowie najczęściej podkreślają obecność c. w podmiocie działającym jako tkwiącego w nim usiłowania; natomiast c. jako przedmiot zamierzonego działania rozpatrywany jest w obrębie celowości.
- cel, „ocena celująca; szóstka”...
- CEL, SYNONIM: punkt dojścia,...
- CEL LATAJĄCY, holowany (rękaw lub...