(hist. 2)
od czasów renesansu do dziś - szkoły średnie różnych typów; od 1538 zakładane w całej Europie przez protestantów, posiadały wyraźny profil humanistyczny, odznaczając się nowoczesną organizacją procesu nauczania i wychowania; od poł. XVI w. na wzór g. zaczęły powstawać kolegia jezuickie; na pocz. XIX w. w Prusach ukształtował się model g. typu klasycznego; od końca XIX w. nazwa ta zaczęła obejmować także szkoły realne, a następnie zawodowe; w Polsce pierwsze g. ewangelickie powstały w Pińczowie (1558) i Gdańsku oraz w Toruniu (1568); 1783 przemianowano g. na szkoły wojewódzkie; po I woj. świat. w Polsce istniały g. 8-letnie dla młodzieży 10-18-letniej; 1932 wprowadzono 4-letnie g. i 2-letnie licea; 1948 zastąpiono je szkołami stopnia licealnego. 1999 wprowadzono w Polsce ponownie g. (jako wyśszy poziom kształcenia podstawowego - od dawnej VII klasy ).