hylozoizm (z gr. hyle = materia, zoe = życie)
- termin wprowadzony do filozofii 1678 przez R. Cudwortha dla oznaczenia doktryn utrzymujących, że wszelka materia jest w jakimś stopniu ożywiona. Hylozoistami byli jońscy filozofowie przyrody (Tales, Anaksymander i Anaksymenes), do koncepcji tych nawiązywali filozofowie renesansowi (G. Bruno, T. Campanella). Współcześnie bliski h. pozostawał P. Teilhard de Chardin przypisujący zalążkową psychiczność już związkom atomów.
HYLOZOIZM, JOŃSKA FILOZOFIA PRZYRODY