(metodologia) dwuetapowa metoda badawcza polegająca w pierwszym etapie na idealizacji badanych obiektów, konstruowaniu "typów idealnych", "modeli teoretycznych" i wyprowadzaniu praw idealizacyjnych, w drugim etapie zaś na stopniowej konkretyzacji (aproksymacji) ustalonych praw i teorii idealizacyjnych przez stopniowe uchylanie założeń idealizujących i modyfikację tych praw i teorii, przybliżającą je do warunków rzeczywistych. Metoda ta jest stosowana we wszystkich naukach empirycznych jako podstawa wszelkich teorii naukowych.
WYJAŚNIANIE, IDEALIZACJA