(filoz. 1)
poznanie o oczywistej wiarygodności, nie wymagającej udowodnienia (filozofia Kartezjusza, fenomenologia); pozaintelektualny i pozazmysłowy akt umożliwiający wewn. obcowanie z przedmiotem poznania (H. Bergson).
INTUICJA
Nauki społeczne i humanistyka