organizacja nauczania zbiorowego w szkołach różnych typów i stopni; polega na podziale: uczących się na grupy (klasy) o jednakowym poziomie zaawansowania w nauce, programu - na części realizowane systematycznie w ciągu roku szkolnego, a dnia pracy szkolnej - na samodzielne jednostki (lekcje); wprowadzony (wraz z klasą szkolną) w XVI w.; teoretycznie uzasadniony przez J.Á. Komenský'ego w Wielkiej dydaktyce (1657); pozostał jedną z gł. form organizacji procesu kształcenia; od pocz. XX w. stosowany w połączeniu z innymi, mniej sformalizowanymi systemami nauczania.
JENAJSKI PLAN, KLASA
- DALTOŃSKI PLAN LABORATORYJNY, system kształcenia opracowany...
- STURM, Johannes (1507-89)